In een vorige post had ik reeds geprobeerd het gedicht 'November Graveyard' van en door Sylvia Plath in een klanktapijt te verweven in afwachting van de juiste beelden.
Birkenau.
Niet de expliciete beelden van de verschrikkingen, dan wel de verdoezeling van diezelfde beelden tegenover de automatisering van een opwindspeelgoedje en de lichte hoop van enkele 'vergeet-me-nietjes'...
In de hoop dat die 'machine' nooit zal worden vergeten.
Red Lost Ghosts
Videotreats en muziek: Swoon
Gedicht en stem: Sylvia Plath
Een erg mooie compositie. De zenuwachtige beelden met de voortdurend heen en weer tikkelende tonen over de ietwat afstandelijke stem. Synchrone ogen stare, ghosts flare, the flowers forget-me-not...
ReplyDeleteDankjewel.
ReplyDeleteIk blijf zoeken naar beelden, geluiden...
blijf proberen een 'taal' te ontwikkelen.