Margaret Atwood (één van de meest interessante literaire creatievelingen uit Canada. Lees haar 'Katteoog' of 'De blinde huurmoordenaar') schrijft ook gedichten.
Siren Song is er daar eentje van.
Siren Song
This is the one song everyone
would like to learn: the song
that is irresistible:
the song that forces men
to leap overboard in squadrons
even though they see beached skulls
the song nobody knows
because anyone who had heard it
is dead, and the others can’t remember.
Shall I tell you the secret
and if I do, will you get me
out of this bird suit?
I don’t enjoy it here
squatting on this island
looking picturesque and mythical
with these two feathery maniacs,
I don’t enjoy singing
this trio, fatal and valuable.
I will tell the secret to you,
to you, only to you.
Come closer. This song
is a cry for help: Help me!
Only you, only you can,
you are unique
at last. Alas
it is a boring song
but it works every time.
Ik was al enige tijd bezig aan een stukje muziek (enerzijds opgejaagd, angstig. Melancholisch anderzijds) met bijpassende beelden.
Herinneringen aan wat nooit was. Het aantrekken tussen man en vrouw. Een afscheid. De onmogelijkheid om zaken ongedaan te maken.
Een konijn.
Op één of andere manier gaven de woorden van Atwood de nodige lichtheid (tegengewicht) en voegden ze een extra laag toe.
Siren Song
Videotreats en muziek: Swoon
Woorden: Margaret Atwood
No comments:
Post a Comment