Disintegration Nation

Fact.
Kelly Thomas was born April 5, 1974 to Ron Thomas, a former Orange County Sheriff's deputy, and Cathy Thomas. Thomas, who was diagnosed with schizophrenia, was a "fixture" among Fullerton's homeless population. The death of Thomas has sparked debate about systemic reforms in treatment of the mentally ill.

Fiction.
Four robbers hold up an armored truck, getting away with over a million dollars in cash. Joe Rolfe, a down-on-his-luck flower delivery truck driver is accused of being involved and is roughly interrogated by local police.

Fact.
Kelly Thomas was a homeless man with schizophrenia who lived on the streets of Fullerton, California, before he was severely beaten by members of the Fullerton Police Department on July 5, 2011. After paramedics treated the officers first for minor injuries, Thomas was taken to St. Jude Medical Center before being transferred to the UC Irvine Medical Center, where he was comatose on arrival and not expected to recover. He never regained consciousness, and died on July 10, 2011.


Fiction.
Released due to lack of evidence, Joe, following the clues to a Mexican resort, decides to look for the men who set him up both to clear his name and to exact revenge. What he doesn’t know is that the heist involves a retired policeman who is also intent on revenge.

Fact.
Security footage of Kelly Thomas police beatings to be found on the internet.
Kansas City Confidential is a 1952 film noir crime film directed by Phil Karlson and starring John Payne. The plot was inspiration for Tarantino's Reservoir Dogs. The film is to be found (public domain) on the internet.

Fiction.
Disintegration Nation


Everywhere it's gray and drizzly
like an ex-con's faded tattoos

or the emptiness of a Sunday evening
when the next day meant school.


Some doors can't be opened;
others click close behind us.

The heart silently screams.

A true story,
but with some words missing. 


The ghosts of the murdered,
whose habitual condition is rage,
gather up bayonets and guns.

You travel throughout the land,
weeping in every capital.

Fact.
Disintegration Nation is a poem by Howie Good, from the collection 'Dreaming in Red' (Right Hand Pointing Press, 2011) collected especially for the benefit of the Crisis Center (Birmingham Alabama) The Crisis Center is a non-profit agency in Birmingham, Alabama offering suicide prevention, services to victims of sexual assault, day treatment for the indigent mentally ill, and other services.
Howie Good's poems slip under your skin like parasites, the ones that your high school science teacher said might be good for you  These are dark poems with a bright inner-core.  Good, perhaps our best contemporary noir-minimalist poet, is back with a vengeance.  Here, soothsayers, wild birds, the sun, and yes, even assassins with a sense of humor, offer antidotes to the darkness that surrounds us.
(http://sites.google.com/site/rhplanding/howie-good-dreaming-in-red)

Mashup Videopoem




Words: Howie Good
Concept, editing, music & voice: Swoon
Footage: 'Kansas City Confidential' (Phil Karlson, 1952)
CCTV from the security tapes of the Kelly Thomas beating (Youtube 'Voice of OC.org) 

Barcelona

In de aanloop naar het Felix Poetry Festival organiseerde de organisatie op FB een poëziewedstrijd.
Het winnende gedicht zou door mij een bewerking krijgen.

Het was al langer duidelijk dat 'Barcelona' van Monica Van Huylenbroeck de koploper was.
'Barcelona' dus.

Barcelona

Jouw straten hebben me
herinneringen ontomen

en er de weg tot de top van
Montjuic mee geplaveid

Soms nog steeds, ben ik
meer daar dan hier
en dwaal ik in gedachten
rond in straten
waar Gaudi (hoe kon ik
hem niet vernoemen)
door een tram omvergereden werd.

En het is in dát ziekenhuis
                en niet elders.
dat mijn ziel nu stilletjes
heelt van de puzzel
waartot jij me hebt gemaakt
van stukken die niet kloppen
en tevergeefs op zoek zijn naar de vorm
van jouw kloven waar mijn hele wezen
perfect in leek te passen
op een ander lichaam
                     dat al even vervormd blijkt
                     als het mijn
                     door iemand die het te lang, te hard
                     heeft geforceerd
                     gemanipuleerd
                     tot wat het nooit was.

Ik heb 2 verschillende tracks gebruikt en ze naast elkaar en over elkaar gelegd als klankbed voor de lezing van Arlekeno Anselmo.


De beelden bestaan uit verschillende lagen en 'vertellen' 2 verschillende gemoedstoestanden.
Blauwe beelden (op verschillende onderlagen) vol schijnbaar zorgeloze mensen op een strand (al is er altijd een dreigende ondertoon aanwezig) Zonnebaders uit 'Lost Landscapes from Detroit' die ik vond op Prelinger Archives.
Rode beelden die gelaagd en verknipt bestaan uit het, manisch bijna, leggen en verleggen van foto's van Barcelona. Tot de puzzel eerder een kluwen blijkt.

Enfin, 't is klaar...

Barcelona


Woorden: Monica Van Huylenbroeck
Stem: Arlekeno Anselmo
Concept, camera, montage, muziek: Swoon
Footage: 'Lost landscapes from detroit' (Prelinger Archives)

Minor Development en opdrachten

Nog nieuwe plezante opdrachtjes...
Naast 'Aan het water' van Bernard Dewulf, ga ik nog een videogedicht maken voor het Felix Poetry Festival.
Op Facebook liep er de afgelopen weken een wedstrijd. Voor het winnende gedicht maak ik een filmpje...
Spannend...

Nog een verrassende vraag:
"We have a commission for you. A one minute video for the exhibition OOOOOh video. A one minute about sport seen through the eyes of you, the artist.
The videos will be used for an exhibition and screenings during and after the Olympic games in various cities around the world. The first exhibition opens on 23 July in London in the Slade Research Centre in Bloomsbury. Are you interested?"
Zeker wel. Fijn. Niet alleen werd een 'oudje' (in minuut-versie) geselecteerd voor hun 'black/white one minutes' series, the 16th edition van hun 'one minutes series', nu mag ik ook nog een nagelnieuwe minuut in elkaar flansen.

Toch nog tijd voor eigen werk, een nachtmerrie en een experiment...

Minor Development

The rooster with the golden voice cried out:
'I don't know what you did but you must have done something wrong'
It was a fierce creature that stood bent

over the corps of a little frog.  It smiled.
'I am the only logical unit that you'll ever know'
He wore black shiny boots and used a typewriter to multiply his commands.
His silver jacket hung on a nail through the wall.
On the other side I could hear the children cheer.
Fun and games.
I turned around.
And Again.
You better start telling the truth now'
A new voice. One I hadn't heard before.
This one soothed me, made me happy.
Like a long lost friend or a recently found father.
I turned around again.
On the other side all went quiet, everything else remained the same.

Op de track 'Projection' (een eerbetoon aan de soundtracks van Bernard Herrmann)


maakte ik met een minimum aan footage een repetitieve video. Een loop waarin het hoofdpersonage van de nachtmerrie letterlijk zit opgesloten. Een wereldje waarin (bijna) niks gebeurd. Botsen op de muren van de herhaling...
Als experiment en beweging en kleur wilde ik de loops ook nog eens ontdubbelen en in telkens een andere kleur over elkaar laten schuiven om zo het claustrofobische en het eindeloze te benadrukken.

enfin... 't is klaar

Minor Development



concept, montage, bewerking, woorden, stem en muziek: Swoon
Footage: 'Hands of a stranger' (Newt Arnold, 1962)

Aan het water

Eén van de plezantste opdrachten en samenwerkingen van dit jaar is dit...

Voor het Felix Poetry Festival mag ik een videogedicht maken van Bernard Dewulf zijn eerste stadsgedicht, 'Aan het water'.
Dat ik die video mag maken in samenwerking met Alastair Cook is meer dan een kers.
Alastair Cook is, wat mij betreft, het grootste talent als het gaat om het huwelijk tussen beeld, geluid en poëzie.

Alastair gaat een Engelse versie maken, ik een Nederlandse.
De muziek (voor beide films dezelfde) zal worden gemaakt door Luca Nasciuti, die al vaker de filmpoems van Alastair van geweldige klanken voorzag.

We gaan voor onze films dezelfde parameters gebruiken om zo een mooie tweeling te kunnen creëren voor de schone woorden van Bernard Dewulf.

Aan het water (Bernard Dewulf)

Nu ik nooit van hier zal zijn
en dagelijks afkomstiger ben van elders,

nu ik hier dan toch in een bocht
aan het water een straat heb gelegd,

een vindplaats ingericht voor een kind,
een berk en wat rozen,

nu het kind over de latere voetpaden
met de jaren steeds meer afkomstig zal zijn

uit die straat aan het snelle water
tussen de oude berk en de rozen,

zal ik nooit meer van hier zijn dan nu.

Onze diptiek krijgt zijn première tijdens de vrijdagavond programmatie op het Felix Poetry Festival.
Op vrijdagnamiddag (15/6) geven Alastair en ik ook nog een showcase en lezing met onze video- en filmpoems in de Permekebibliotheek.

Felix Poetry Festival praktisch

• Op 14 en 15 juni 2012 vanaf 20 uur
• FelixPakhuis, Godefriuskaai 30, 2000 Antwerpen
• Tickets: VVK: 5 euro (+ 1 euro administratiekost) per avond - 10 euro aan de deur
• De gratis festivalkrant met het programma is vanaf mei verkrijgbaar in alle bibliotheken van Vlaanderen

Volg ze ook op facebook: www.facebook.com/FelixPoetryFestival

Remains of a man / Rest van een mens

Na het afronden van Cioran, dat ondertussen zijn weg mocht vinden naar Krakatau, London Poetry Systems en Moving Poems, stuurde Peter Wullen mij nog enkele gedichten op, Engelse en Nederlandse.

Eentje daarvan sprong direct in het oog...

Rest van een mens

vanuit de lucht

zag men hoe hij
uit bed stapte
en zich haastig
aankleedde

met afgemeten passen
zich door de slapende
stad sleepte naar de
dichtstbijzijnde tramhalte

uit beeld verdween
en terug opdook
in een of ander belangrijk
treinverkeersknooppunt

nog later vond men
hem terug op het perron
van een hogesnelheidstrein

na twee uur reizen
door landschappen
zonder een woord
te wisselen
kwam hij aan

in een overgeïndustrialiseerd
land waar hij verdwaalde en
urenlang rondzwierf

in de slagschaduw van koeltorens
langs een pas heraangelegd
wegennetwerk de nietsontziende
blikken van luxeterreinwagens
ontwijkend

zijn spoor
liep dood

in een uitgestrekt regenwoud
nabij een u-vormig klooster
annex gasthuis naast een drukke
verkeersslagader

doelloos
van de ene hypermarkt
naar de andere

Ik had namelijk die week een track gemaakt die qua klankkleur leek te passen bij de inhoud van het gedicht.




Een Engelse vertaling drong zich op, want ik wilde 2 versies.
De Engelse werkt met afgemeten ondertittels, de Nedelandse met een vervormde (bijna machinale) opsomming van de feiten...

Op het einde van beide versies heb ik CCTV beelden (courtesy of ITN News ) verwerkt van (net voor) een overval op een supermarkt...een niets vermoedend kind (Thusha Kamaleswaran) dat vrolijk danst in de winkel...

Enfin ze zijn klaar...

Remains of a man


Rest van een mens



Woorden: Peter Wullen
Concept, camera, montage, muziek: Swoon

21910

Begin april maakte ik een korte trip naar onze Voerstreek.
Schitterende wandelroutes.

Hoewel op het eerste zicht een 'propere' omgeving viel tijdens nagenoeg elke wandeling het klein achtergelaten zwerfvuil op. Jammer.

Tijdens de laatste wandeling nam ik een foto van elk stukje plastic, papier, blikje, flesje,... dat ik tegenkwam.

Het was een reeks waar ik niet aan voorbij kon gaan (no pun intented)

Ik plaatste ze achter elkaar en rekende uit hoe lang het (ongeveer) zou duren eer de verschillende objecten zouden vergaan of afbreken. Geen wetenschappen, gewoon de gemiddelde afbreektijd genomen van verschillende bronnen.

Het geeft je een idee. Toch iets waar ik ongemakkelijk van kan worden...

2190



concept, camera, montage, muziek: Swoon