Publicaties, screenings en selecties: Visible Verse, Park & Neustadt

Het zijn fijne dagen voor de verspreiding van mijn werk...

The Neustadt Festival of International Literature and Culture

Nu vrijdag 30/09 geeft Yahia lababidi (als jurylid) een lezing op het Neustadt Festival  (Oklahoma) alwaar hij de fantastische John Banville heeft genomineerd.

Tijdens die lezing gaan ze onze samenwerkingen  'What do animals dream?' en 'Words' vertonen. Fijn.

Visible Verse

Op 19-20 november organiseert Heather Haley  in Vancouver opnieuw het 'Visible Verse (Videopoem)festival'

Voor dat festival was er eerder dit jaar een 'open call'

Niet minder dan vier van mijn filmpjes haalden de eindselectie en worden dat weekend vertoond.

On Edward Hopper's Automat H.K. Hummel

Stockholm Syndrome Howie Good       

What do animals dream? Yahia Lababidi 

Sleepdancing (Giddoo)     Yahia Lababidi   

Fantastisch nieuws waar ik héél blij mee ben.

Park Magazine

Eerder in september kreeg ik het nieuws dat Park Magazine mijn inzending mee heeft geselecteerd voor hun volgende issue. 

Afgaande op hun vorige publicaties en de andere geselecteerden, een selectie waar ik erg trots op ben.

Moving Poems 

Dave Bonta blijft mijn projecten op de voet volgen en ondersteunen.

Onze samenwerking voor Kenneth Pobo en de volledige Propolis Triptiek werden op Moving Poems geplaatst.

Dat ik met al deze zaken opgetogen ben is een understatement van formaat. Zeer blij, trots,...

En een enorme motivatie om verder te blijven werken en zoeken naar woord,beeld en geluid...

Opdracht Qarrtsiluni

Qarrtsiluni is een on-line literair magazine.
Elk jaar hebben ze een chapbook poëzie wedstrijd. De winnaar voor 2011 is Kenneth Pobo.


De mensen van Qarrtsiluni hebben mij gevraagd of ik een videogedicht wil maken van één van de gedichten uit Ice and Gaywings, de winnende collectie.

Ja, dus.

Over Ice and Gaywings schreef de eindjury van Qarrtsiluni:
"The experience I value most in reading this collection is the way its language (never romanticized) and tone (never overwrought) allowed me to settle with increasing depth into the poems’ rhythms and precise observations — about the natural world, now only partially reclaimable from so many forms of artifice; about the intrusions of contemporary urban life and culture; about histories older than us that haunt and shadow place. And finally, its urgent reminder to listen, look, and learn to dwell again."

Mij deden Keneth zijn gedichten soms denken aan de sfeer die David Vann oproept in zijn boek 'Legende van een zelfmoord', niet de wrange geschiedenis in het boek, wel de verwoestende, ruwe schoonheid van die afgelegen bossen.


Mijn keuze is gevallen op het gedicht  

'Tom Kessler, Stockton Island, 1887'

No one back in Louisville asks
if I’m happy. They pity me,
alone, long winters, no family.

Logging. We scratch ourselves raw
from mosquitoes. Saws cut off
fingers, limbs. Many pack up
for warmer places,
not a city of hardwoods.

Stockton Island surrenders
fall and spring quickly. Winter
ice turns shores jagged.
If I had a son, would I
tell him to try this work?
He’d have to like hearing
wind in trees, smelling peat,

wood smoke, oxen. The company’s
hitting hard times, men
laid off and fired. Maybe
I’m next. What to do
when I leave? I’m full

of trees, birds, the coming
of spring when Superior thaws.



Dave Bonta van Qarrtsiluni stuurde me alvast een opname van het gedicht zodat ik al wat kon experimenteren.Ik heb al geschikte beelden gevonden en met de welkome suggesties van Dave, werk ik nu aan de montage. De auteur stuurde vanmorgen zijn eigen opname door zodat een afwerking niet lang gaat uitblijven.

Druk voorwaar.
Maar lekker.