The Stockholm Syndrome

In een vorige post schreef ik over "Contusion". Ik had daar al een tijdje beelden voor. Geknipt en geplakt.
Beelden die ik gelukkig mocht gebruiken van Anthony Jackson (man) en Diego Diaz (vrouw in douche).
Het filmpje lag (zo goed als) klaar om af te werken.
Tot ik vanmiddag het gedicht 'The Stockholm Syndrome' van Howie Good las en hoorde.

The Stockholm Syndrome

1
Several dead sparrows
dangle from the clothesline.
Should we leave
or press the doorbell?
The hostage in the video
blinked in Morse code.

2
I shout for help.
There are gallows at every crossroad.
Don’t forget to be happy,

the automated message says.

3
Blood provides
the only splash of color.
The sensation of drowning
is added to the list
of what’s not allowed.

Ik maakte een nieuwe track op basis van Howie's lezing en voegde beelden en oude opnames van mezelf toe aan het bestaande filmpje.
Enkele uren flink doorwerken, schaven en schuren...
et voilà;

The Stockholm Syndrome


Woorden en stem: Howie Good
Camera: Anthony Jackson, Diego Diaz en Swoon
Bewerking, montage en muziek: Swoon

Website Diego Diaz: http://www.diegodiazphotography.com/
Website Anthony Jackson: http://www.apfxstudios.com/ en op komst: http://www.slapitfilms.com/

"ctrlC/ctrlV"

Een werk van lange adem.
Een oefening.
Een experiment. Veel gedachten. Woorden.
Persoonlijk.
Knippen en plakken.

Arlekeno Anselmo schrijft al maanden haar gedachten, woorden, kronkels op.
Een dagboek. Een zoektocht.

Uit tweehonderd bladzijden diepe eerlijkheid selecteerde Arlekeno honderd zinnen. Belangrijke zinnen. Rake zinnen.
Puur op mijn buikgevoel pikte ik er uit die honderd zinnen er een zestigtal uit.
Die hebben we uitgeknipt en met onze onschuldige handen en met veel gewenste toevalligheden door elkaar, achter elkaar en tussen elkaar geschoven. Er ontstond een heel nieuwe tekst. Cut-up.

Die tekst hebben we opnieuw verknipt. Letterlijk. Alle woorden.
Die woorden hebben we, om beurten, achter elkaar gelegd. Vijf stuks per keer.
Met elke selectie van vijf probeerden we ieder een zin te vormen.

De 'beste' zinnen (what's in a name) haalden we er opnieuw uit.
Daarmee ging Arlekeno dan terug aan de slag. Schuiven. Plakken. Knippen.
Alles namen we op.

Resultaat: 200 bladzijden in 1 gedicht. Dada.

ctrlC/ctrlV

Zonder gemakkelijke woorden
verliest een duivel zijn identiteit.
Opgebruikt door primair schuldgevoel,
gedeconstrueerd door taal.

Verschillende ijskasten met niets eromheen.
Alles onvoorwaardelijk opbouwen.
Vage lust krijgt meer vorm.
De lijn van de dag speelt geen rol.

De onmacht geluid te stoppen eindigt in chaos.
Misnoegd. Teleurgesteld.
De beloofde engel heeft een reservehoofd vol pijn.

Gewoontes verdwijnen in cirkelende gedachten.
Denken stelt de tijd uit.
Dingen worden automatisch
Keuzes lijken jarenlang te hebben.

Alle leven moet een beetje naar de overkant.
Zonder woede is een hoorspel niets.

Met de opgenomen beelden en veel verknipte elektrische bovenleidingen maakte ik op mijn beurt
een passend filmpje en muziek. Arlekeno deed vaneigens de lezing.
Alles werd verpakt in één minuut. Het filmpje haalde alvast de website van de Canvasminuut!

ctrlC/ctrlV



Woorden, concept, camera en stem: Arlekeno Anselmo
Concept, bewerking, montage en muziek: Swoon

"Words" op de Canvasminuut en andere selecties...

Zojuist kreeg ik een mailtje van Canvas.
Mijn minuut-versie van "Words" is geselecteerd voor uitzending.

Daar ben ik blij mee!

Eerder deze week was er ook een berichtje van het "Experimental film and video festival"
(D)FEFV in Kroatië. Zij hebben "Unentitled" dan weer uitgekozen om te screenen.

Moving Poems van de onvermoeibare Dave Bonta heeft de laatste weken mijn videobewerkingen van de gedichten van Howie Good (Parental Guidance en Dog star man) geplaatst.

Het blijft een fijne ervaring om te merken dat mijn filmpjes hier en daar in de smaak vallen.
Het is zeker een geweldige stimulans om verder te werken...

Words (One Minute Version)



Gedicht en stem: Yahia Lababidi
Handgebaren: Marjan De Cuyper
Schilderende vrouw: Arlekeno Anselmo
Camera, bewerking, montage en muziek: Swoon

Canvasminuutjes

Er staan 2 (oudere) filmpjes in 'minuutversie' te blinken tussen een hele hoop andere inzendingen voor de canvasminuut...

Words  en  OChlofobie

en dat is plezant...

Kneuzing

Enkele maanden geleden maakte ik al eens een videogedicht voor een werk van Sylvia Plath.

Nu hebben ze bij "Wagner & Van Santen" (die er jammer genoeg mee stoppen) een hele mooie uitgave met vertalingen ( door Lucienne Stassaert) van Sylvia Plath ;

Zie de duisternis lekt uit de scheuren.

Uit die vertalingen is mijn oog gevallen op 'Contusion' (Kneuzing)

Contusion

Color floods to the spot, dull purple.

The rest of the body is all washed out,

The color of pearl.

In a pit of rock
The sea sucks obsessively,
One hollow the whole sea's pivot.

The size of a fly,                                                              
The dooms mark
Crawls down the wall.
                                                                                                        
The heart shuts,                                                       
The sea slides back,
The mirrors are sheeted.    
                                                                                    
Kneuzing.

Kleur vloeit naar de plek, dofpaars.

De rest van het lichaam is helemaal uitgebleekt,
parelkleurig.

In een rotskloof
zuigt de zee bezeten,
die ene holte een spil voor de hele zee.

Een vlieg groot
kruipt het doemteken
langs de muur naar beneden.

Het hart slaat dicht,
de zee drijft weg,
de spiegels zijn omfloerst.

Een eerste voorzichtig poging tot het maken van de ondersteunende klanken voor de lezing van
Arlekeno Anselmo leverde de volgende track op:

Floathing Heart by Swoon Bildos

Een zoektocht naar beelden dringt zich op.

Unentitled...resultaat

Omdat de beelden en de muziek al langer bij elkaar in een bedje hadden gelegen, was de afwerking van 'Unentitled' eerder eenvoudig.

De moeilijkheid zat hem deze keer in het 'er afblijven'

Ik heb verschillende beelden en ideeën (ouderwetse 'departure-boards', een close-up van iemand die zich wast,...) geprobeerd toe te voegen.
Het resultaat was telkens hetzelfde.

Less is more.

Wat voor mij oorspronkelijk de basis (of achtergrond) voor het videogedicht moest worden, bleek uiteindelijk meer dan krachtig genoeg.
Volgens mij dan toch...

Unentitled



Woorden & stem: Yahia Lababidi
Camera, bewerking, montage en muziek: Swoon
met dan aan de interviewer van dienst bij http://www.writer.org/

kringetjes...en in de maak: Unentitled

Op komst:
Unentitled. Naar een gedicht van Yahia Lababidi.
Yahia droeg het gedicht zelf voor tijdens een interview bij 'The Writer Center' (24/06/2010)

Unentitled

I have not found the key to myself
the one that will get the high gates

to swing wide open , and the lights
to come on, at once

When not denied entrance entirely
I fumble in the dark and stumble
blindly, run into doors and walls
groping and hoping

I knock my head against false ceilings
and trip on traps I forgot to remember
then start at the sight of my reflection
bumping into myselves.

Van die opname maakte ik een track, en de
afwerking met beelden is op komst.

Steeds meer filmpjes worden door steeds meer andere websites opgepikt...
Het is voor mij plezant om te zien hoe die kringetjes blijven uitdijen.

Parental Guidance , naar het gedicht van "My Fathers Advice" van Howie Good, haalde de 'watchlist' van de site "Orange Alert".

Dog Star Man, ook naar een gedicht van Howie Good, vond dan weer zijn weg naar de blogs "Read This Magazine", "Desire Mostly" en "The Plebian Rag" (hier en hier en hier).

Sleepdancing, naar het gedicht Giddoo van Yahia Lababidi werd opgepikt door "O peso da pedra"

Jellyfish, naar het gedicht van Andrea Gibson viel dan weer zo in de smaak bij de schrijfster dat ze het filmpje gaat verspreiden langs haar verschillende kanalen.

Meer nieuws daarover later.
Nu verderwerken aan 'Unentitled'.