Neen, deze titel zegt niet dat ik nu ook ben begonnen met het maken van kledij.
Dat laat ik met veel graagte over aan mensen die daar verstand van hebben.
Ik wilde heel graag iets doen met een proza-gedicht van haar uit 'Vandaar dit huwelijksleven' (Prometheus, 2009)
Het kleed in de gang
Ik heb het kleed in de gang, ik heb het kleed in de gang, het kleed in de gang, heb ik - en ik heb gezien dat het scheef lag- niet rechtgetrokken, ik heb een uur, een uur lang het kleed in de gang niet rechtgetrokken, ik heb dat pas na een uur gedaan. De dokter zei dat het niet nodig was het kleed in de gang voortdurend recht te trekken, en het zou kunnen dat hij gelijk heeft, het zou kunnen, maar hoe kan ik nou het kleed in mijn hoofd rechttrekken als het in de gang al niet eens recht ligt. Eerst de gang en dan mijn hoofd. De dokter zei dat het kleed niet in mijn hoofd hoort te zitten. Maar hoe krijg je een kleed uit je hoofd. Uit de gang. Ja. Ik stel mij voor hoe ik op een ochtend het kleed oprol het de trap af laat hupsen en het op de stoep neerleg om door jan en alleman mee te laten nemen. Maar hoe weet ik dan dat het bij jan en alleman in huis recht ligt? En hoe weet ik of ik zelf dan niet een ander kleed neer ga leggen in mijn gang en dan zitten er twéé kleden in mijn hoofd. De dokter zegt dat ik het kleed expres scheef moet leggen. Ik moet naar de gang gaan ik moet het kleed aankijken en het niet één centimeter niet twéé centimeter, maar drie of vier centimeter uit het lood leggen. En ik moet dan rustig gaan slapen. De volgende dag moet ik wakker worden, constateren dat er helemaal niets verkeerd is gegaan!
Deze track (die ik maakte op basis van een stuk van Kathy McTavish) vormt de basis (in verkorte versie weliswaar) voor een 'gespeelde' lezing van Arlekeno Anselmo.
No comments:
Post a Comment