Words, resultaat...

Soms is puzzelen plezant...
Als alle stukjes zich vlot laten plaatsen tenminste...

Words



Gedicht en stem: Yahia Lababidi
Gebarentaal: Marjan De Cuyper
Schilderen: Arlekeno Anselmo
Camera, bewerking, montage en muziek: Swoon

Words, de afwerking.

Words, een gedicht van Yahia Lababidi is het volgende filmpje dat ik wil afwerken.

Words

Words are like days:
coloring books or pickpockets,
signposts or scratching posts,
fakirs over hot coals.

Certain words must be earned
just as emotions are suffered
before they can be uttered
- clean as a kept promise.

Words as witnesses
testifying their truths
squalid or rarefied
inevitable, irrefutable.

But, words must not carry
more than they can
it’s not good for their backs
or their reputations.

For, whether they dance alone
or with an invisible partner,
every word is a cosmos
dissolving the inarticulate.

Alle opnames zijn gebeurd. Met dank aan Marjan De Cuyper en Arlekeno Anslmo.

De muziek was al eerder klaar;

Words (Feat. Yahia Lababidi) by Swoon Bildos

' t Is nu aan mij om alles te bewerken, verschuiven, op te blazen, door elkaar te smijten en terug bijeen te puzzelen...

resultaat over onafzienbare tijd...

Content

'Nog Niet' , ons filmpje naar het gelijknamige gedicht van Marleen de Crée is in de smaak gevallen.
Niet in de eerste plaats bij de schrijfster zelf. Dit berichtje viel in mijn mailbox afgelopen zaterdag;

Dag Swoon en Arlekeno,
Op de valreep hebben we gefascineerd gekeken naar jullie bewerking van "Nog
niet". De vrouwenfiguur, naakter dan bloot, in de voorbijstormende
wervelingen in en buiten haar, dezelfde obsederende muziek. Ik weet niet hoe
ik mijn bewondering moet uiten. Ook het zeggen van de tekst
is exact zoals ik hem hoor, de stem inbegrepen. Bravo alle twee.
Ik ben er ondersteboven van, echt waar.
Vanmiddag vertrekken we met mooie beelden in ons hoofd en dankbaarheid in
ons hart,
Liefs, ook van Jean,
marleen 

Op diezelfde dag werd het filmpje ook nog eens opgepikt door 'De Contrabas'

Wij dus content.

Nog niet

Soms, heel soms, gaan dingen ogenschijnlijk vanzelf.
Je hebt wat ideeën en melodiën bij elkaar gegooid. Enkele dagen later duiken er 'oude' beelden
op die op natuurlijke, bijna organische manier, bij die klanken blijken te horen.

Arlekeno Anselmo kwam daarenboven met de perfecte topping. Hét beeld dat nodig was om het gedicht
'Nog niet' van Marleen de Crée volledig mee te nemen.

Filmen dat idee en lezen dat gedicht...en enkele uren flink doorwerken...

Nog niet

ik ken de nacht niet, ik
ken de honden van de nacht niet
en niet de lucht tegen de ramen,
de geuren en de stemmen niet.

ik ben misschien niet eens. ik denk
dat zacht vallen een vlucht is.

ijswater sijpelt en dribbelt over het vel
met een blik geklikt op fel wit licht.
hoort halve geluiden waaien in de kieren.
waar wacht dit licht mij op, waarin
ben ik verdwenen als ik
de nacht niet ken, de honden niet

en die nachtlucht tegen de ramen.

'Nog niet' is een gedicht uit 'Het is niet de lava'
De bundel 'het is niet de LAVA' werd genomineerd voor de Herman de Coninckprijs 2011!
Dat alles samen maakt:

Nog Niet



Gedicht: Marleen de Crée
Stem en idee: Arlekeno Anselmo
Camera, bewerking, montage en muziek: Swoon

Taut

Snelle post, nerveuze bedoening.
Taut een kort en strak (pun intented) gedicht van Yahia Lababidi verdiende een
strakke maar dubbelzinnige en op 2 gedachten hinkende track.
De beelden zijn navenant.

(Voor de liefhebbers van het provinciehuis, Rothko en de KBC-bank in Leuven)

Taut

between the real
and the ideal
rejecting the one
rejected by the Other.

rack of extremes
the slightest touch
and I reverberate
awful music.

Taut




gedicht: Yahia Lababidi
Camera, montage, bewerking, stem en muziek: Swoon

Het is niet de lava (Mareen de Crée)

Enkele weken geleden kochten Arlekeno Anselmo en ik een dichtbundel van Marleen de Crée.

Marleen de Crée (Bree, 1941) is dichteres en plastisch kunstenaar. Sinds haar debuut in 1969 heeft ze al een twintigtal dichtbundels gepubliceerd, die herhaaldelijk bekroond werden. Zo ontving ze onder meer de Provinciale Prijs van Antwerpen voor Poëzie, de August Beernaert- en de Maurice Gilliamsprijs en de Prijs van de Vlaamse Poëziedagen. Bij Uitgeverij P verscheen Bloedspiegel in 2002. Haar naar eigen zeggen ‘meest gulle’ bundel Vita Vita kwam uit in 2004, de ‘queeste’ Sybilla in 2006 en het fel bejubelde Hinkelspel in 2008.

Wij vielen voor 'Het is niet de lava'

De bundel het is niet de LAVA werd genomineerd voor de Herman de Coninckprijs 2011!
Dit vond de jury ervan: "Marleen de Crée voegt met Het is niet de lava een sobere maar krachtige bundel toe aan haar omvangrijke oeuvre. De Crées poëzie oogt verraderlijk kalm, maar er smeult heel wat onder het oppervlak. De dichteres heeft geen hoofdletters nodig om nadruk te leggen in haar gedichten: uit de staccato zinnen spatten de vonken op. Het veelvuldige gebruik van versdoorbreking splijt de woorden en de gedachten op een
vaak verrassende manier."

Ik hou van de manier waarop Marleen haar woorden laat werken als beelden, vaak in lagen...
Hoe ze vaak onafgewerkte, ruwe indrukken nalaten is bijwijlen indrukwekkend en verraderlijk eenvoudig.
Onderhuids. Een filmpje dringt zich op...

Ik heb dus de spreekwoordelijke stoute schoenen aangetrokken en Marleen gevraagd of ik haar werk mag gebruiken voor toekomstige filmpjes. Het werd een warm en hartelijk telefoongesprek. Natuurlijk mocht ik haar woorden gebruiken. Dat is fijn en een heel schone geste waar ik blij mee ben.

In de nabije toekomst dus beelden bij ongepolijste diamantjes als;

of wel

het raam loste stukje bij beetje op.
contouren lossen een stukje op,
ook geluiden losten een beetje op.
een groot gezoem. men hoorde de klink
dichtgaan van een allerlaatste deur.
een tapijt van lege uren en
beloofde regen. stil nu maar.

water knabbelt aan het zand,
herfsttij van de twijfel.
blijven of niet. schuim smelt
in schuim. het getijde van de maan
spoelt in het lijf, klotst in het bloed,
slijpt de rand. kruim aarzelt op het woord.
zal het wel of niet. ongehoord zal het
in het water schuiven. voorbij het niets,

als een vlakland dat de avond lost.
een beetje gloed, stil, gewoon wat later.

Uitdagingen

Dave Bonta, de bezige bij van o.a. Moving Poems, had een fijne opdracht.
Ik goesting.

Bij het gedicht 'Fable' van Howie Good mocht ieder die zin had een filmpje maken.
Een kwestie van de kat en de melk in mijn geval...

Hoewel de resultaten pas half april klaar moesten zijn, ben ik er toch ingevlogen.
Ik verwacht namelijk volgende week opnames te doen voor 'Words', één van de gedichten van Yahia Lababidi. Er was dus een klein gaatje...
Het is ook een klein filmpje...

Fable



Woorden: Howie Good
Stem: Arlekeno Anselmo
Camera, videotreats, editing en muziek: Swoon

It Just is... (feat. Starlings by Yahia Lababidi)

Eerder vandaag bellofde ik een 'remake' van It just is... maar dan met de toevoeging van het gedicht 'Statlings' van Yahia Lababidi. Dat brengt onze 'afgewerkte' samenwerkingen op basis van zijn gedichten op 5 filmpjes. Er komt nog...

Vandaag werd ook een eerdere samenwerking What do animals dream? geplaatst op Moving Poems.
Ook dat blijft me verheugen.

It just is... (feat. Starlings by Yahia Lababidi)



Videotreats, editing & muziek: Swoon
Soundbites in muziek uit het filmpje 'music is Vol. II' door George Quasha
Gedicht: Yahia Lababidi

Uitdagingen en hernemingen

Uitdaging

Dave Bonta van 'Moving Poems' plaatste gisteren een berichtje op mijn 'prikbord'
Announcing Moving Poem’s first videopoem contest met de vraag of ik zin had om mee te doen...

Opdracht: Een filmpje maken bij volgend gedicht:

Fable
by Howie Good

A messenger arrived
from a country

colonized by magpies.
I have two sons, he said,

one whose name
means wolf

and one whose name
means laughter.

It felt like rain,
what’s called

a baby’s ear moon,
false angel wing.

They hanged him
in a cornfield.

The world is made
of tiny struggling things.

Ik heb de uitdaging aangenomen en ga er proberen iets van te maken...
Later ongetwijfeld nog meer hierover.

Herneming

In het begin van januari maakte ik It just is...
Vorige week plaatste ik het filmpje nog eens op mijn 'prikbord'
Yahia Lababidi (waarvoor ik nu al vier filmpjes maakte) schreef als reactie op  
It just is...;

"The whirling dervishes juxtaposed with the flock of birds (starlings)
is just ... sublime. Below, is a short poem I wrote on the startling phenomenon of starlings: "


Een schoon compliment, maar ook een schoon gedicht. Ik ga dus proberen het filmpje It just is...
een extra dimensie te geven door zijn gedicht  'starlings' toe te voegen.

Starlings
by Yahia Lababidi

...Hypnotic like a school of airborne fish
they frolic about in the open sky
flickering into focus and diffusing
back to the ether that spawned them

Gathering like a storm and breaking in waves
raining hard, a downpour of butterflies
flitting like a great kite, giddy it got away
yet guided by a steady and invisible hand

How do they know to spell such exalted shapes
fluid arabesques across the stage of heaven
as they swarm and glide as though of one mind
a soundless symphony, mysteriously conducted

Ook hierover later ongetwijfeld meer...

The Art of Storm-riding; klaar.

The Art of Storm-riding



Words: Yahia Lababidi
Videotreats, editing en muziek: Swoon

The Art of Storm-riding

Gedichten van Yahia Lababidi: deel 5 (ook al is deel 4 nog in 'productie)

Ik had al een tijdje een muzikaal brouwsel liggen met de titel; Glazen Muren. Toen ik de gedichten van Yahia aan het doorlezen was....

Glazen Muren

Podcast Powered By Podbean

Iets in mij (een storm van beelden bestaande uit spiegels, spiegelbeelden, een schilderij van Anselm Kiefer, een regenstorm) zegt me dat dit muziekje wel eens zou kunnen passen bij het gedicht 'The Art of Storm-riding.

The Art of Storm-riding

 I could not decipher the living riddle of my body
put it to sleep when it hungered, and overfed it
when time came to dream

I nearly choked on the forked tongue of my spirit
between the real and the ideal, rejecting the one
and rejected by the other

I still have not mastered that art of storm-riding

without ears to apprehend howling winds
or eyes for rolling waves

Always the weather catches me unawares, baffled

by maps, compass, stars and the entire apparatus

of bearings or warning signals

Clutching at driftwood, eyes screwed shut, I tremble

hoping the unhinged night will pass and I remember

how once I shielded my flame.

Alvast enkele beelden uit de eerste schuchtere pogingen tot het verzamelen en bewerken van die storm beelden...

De rest volg waarschijnlijk...

Moving Poems (deel vijf)

Zolang ze mijn werkjes blijven selecteren en publiceren, blijf ik er, blij en trots, een post aan wijden.

'Shuttered Windows' het eerste resultaat van de samenwerking tussen Yahia Lababidi en mezelf werd op Moving Poems geplaatst.

Mogen er nog volgen...

Clouds

Soms is een ideeënstroom niet te stoppen.
Als de beelden en de geluiden zich, bijna dwangmatig, laten combineren is een filmpje een plezier om te maken.
Hoe donker en duister het resultaat ook mag zijn...

"Clouds" van Yahia Lababidi is een ode aan de schoonheid en ongrijpbaarheid van het zwerk.
In mijn handen kreeg het een extra dimensie. Een zoektocht naar licht en lucht...

Clouds

to find the origin,
trace back the manifestations.
Tao
Between being and non-being
barely there
these sails of water, ice, air -

Indifferent drifters, wandering
high on freedom
of the homeless

Restlessly swithering
like ghosts, slithering through substance
in puffs and wisps

Lending an enchanting or ominous air
luminous or casting shadows,
ambivalent filters of reality

Bequeathing wreaths, or
modesty veils to great natural beauties
like mountain peaks

Sometimes simply hanging there
airborne abstract art
in open air

Suspended animation
continually contorting:
great sky whales, now, horse drawn carriages

unpinpointable thought forms,
punctuating the endless sentence of the sky.
De beelden:

Clouds



Gedicht en stem: Yahia Lababidi
Viedeotreats, editing en muziek: Swoon

Yahia Lababidi; deel 3 en 4 : Words en Clouds

De samenwerking met Yahia Lababidi  (probeer zijn geweldige aforismen - foto- op de kop te tikken)
begint aan zijn derde deel en vierde deel.

De gedichten 'Words' en 'Clouds' zijn de volgende 'slachtoffers' in rij

Words

Words are like days:

coloring books or pickpockets,

signposts or scratching posts,
fakirs over hot coals.

Certain words must be earned
just as emotions are suffered
before they can be uttered
- clean as a kept promise.

Words as witnesses
testifying their truths
squalid or rarefied
inevitable, irrefutable.

But, words must not carry
more than they can
it’s not good for their backs
or their reputations.

For, whether they dance alone
or with an invisible partner,
every word is a cosmos
dissolving the inarticulate

Clouds

to find the origin,
trace back the manifestations.
Tao

Between being and non-being
barely there
these sails of water, ice, air -

Indifferent drifters, wandering
high on freedom
of the homeless

Restlessly swithering
like ghosts, slithering through substance
in puffs and wisps

Lending an enchanting or ominous air
luminous or casting shadows,
ambivalent filters of reality

Bequeathing wreaths, or
modesty veils to great natural beauties
like mountain peaks

Sometimes simply hanging there
airborne abstract art
in open air

Suspended animation
continually contorting:
great sky whales, now, horse drawn carriages

unpinpointable thought forms,
punctuating the endless sentence of the sky.

....en misschien is 'slachtoffer' nog niet zo'n slecht gekozen term.
Ik heb namelijk de rustige opnames die hij me stuurde volledig door de 'vleesmolen'
gehaald en er een (licht) nerveuze (Words) en een (behoorlijk) duistere (Clouds) mix van gemaakt,

Podcast Powered By Podbean

in de hoop dat de beelden die ik voor ogen heb (handgebaren, op glas geschilderde woorden,een geboorte, een mol, wolken, oceanen,...)
het juiste tegengewicht gaan vormen voor dit gefröbel. Het antwoord op die vraag hopelijk over onafzienbare tijd....