Cannibals & Missionaries

Met veel plezier blijf ik teruggrijpen naar de gedichten van Howie Good (al is plezier misschien niet het meest geschike woord om de teksten van Howie van een omschrijving te voorzien)

Voor de  Quarrtsiluni podcast deed de dichter in februari van dit jaar een lezing.  Drie gedichten passeerden de revue ( luister naar de Podcast)

Mijn aandacht ging deze keer uit naar 'Cannibals & Missionaries'

Cannibals & Missionaries

A man sits alone in a room, staring at the fire like Descartes, broken glass in his beard. There are things for which he doesn’t know the reasons. He throws his arms around a horse’s neck on a street in Turin and bursts into tears. Someone slits someone’s throat. And where did the bullet come from? Death is just like a pink eraser, only more so.

Een donker stukje proza van het soort waarop de schrijver een patent lijkt te hebben.

Ik had een stukje muziek dat ik 'Misery' had gedoopt (het leek, ook thematisch, wel te kloppen bij dit gedicht)

Misery (Cannibals & Missionaries)

De beelden moesten dit keer van het gedicht komen. Euh...dat wil zeggen dat ik met dit filmpje eerder een sfeer wilde creëren met beeld (kleur) en geluid waarin de luisteraar zelf zijn 'beelden' bij het gedicht kan laten binnensijpelen. Minimale klanken en kleurflikkeringen.
Het beeldmateriaal  voor dit gedicht filmde ik op STRP bij het werk '12_Series' van Telcosystems.

Enfin, 't is klaar

Cannibals & Missionaries



Woorden & stem: Howie Good
Concept, camera, editing, muziek: Swoon
Dank en credit: Quarrtsiluni & Telcosystems