Soms moet een mens al eens wachten.
En soms gaat alles in één keer.
Heel af en toe kruisen die twee mekaar.
'The Stockholme Syndrome (Pt.2)' is daar een gevolg van.
Vorig jaar maakte ik al eens een filmpje bij het gedicht van Howie Good.
Afgelopen week knutselde ik aan een nieuwe track, die me perfect leek
bij het gedicht.
Voor de stem en de lezing ben ik nog eens gaan aankloppen bij Nic Sebastian.
Deze versie komt van 'Threatening Weather', het audio chapbook dat zij en Howie vorig jaar maakten
voor Whale Sound.
De beelden komen van een nachtelijke wandeling.
Een nachtje doorwerken deed de rest...
Enfin...'t is klaar.
The Stockholme Syndrome (Pt.2)
Woorden: Howie Good
Stem: Nic Sebastian
Concept, camera, montage en muziek: Swoon
'On Edward Hopper's Automat' kwam uit Handmade Boats, het eerste audio chapbook van Whale Sound.
Uit diezelfde collectie komt ook het gedicht 'Fear, then Oblivian', opnieuw fantastisch gelezen en geïnterpreteerd door Nic Sebastian, die zelf ook pittige filmpjes maakt tegenwoordig.
Ondanks ik verschillendeprojecten draaiende hou, is er (vooral tijdens de lange 'exporttijden' van films) veel ruimte om andere zaken te doen. Opruimen thuis, schoonmaken, winkelen,...
Maar meestal benut ik die tijd om een filmpje te maken. Een ander.
Ik wil nog eens de aandacht vestigen op de dichteres Nic Sebastian. De vertolkster en stem krijgt tegenwoordig zoveel aandacht in mijn werk, dat je zou vergeten dat ze zelf ook gedichten schrijft.
Goede.
Savannah Man ( uit 'Forever Will End On Thursday') is er zo eentje.
what might stop him from walking out
into the soughing heat of his
savannah what might keep him
from its burning winds its
tricks its cozy
punishment
his feet are sewn to hot
trails only by wrenching by brute
ripping in his walk might he tear
into the blood table
would he fall then free
and bloody onto cold alien
steppe
De spooky soundtrack vroeg om spooky (Lumière-achtige) beelden.
Die heb ik gevonden in een camera-test (Bell and Howell Filmosound 8) van Jesse James Hennessy
Knip- en plakwerk deed de rest.
Enfin, 't is klaar...
Savannah Man
Woorden en stem: Nic Sebastian
Camera: Jesse James Hennessey
Concept, montage, bewerking en muziek: Swoon
Ik heb er hier en daar nog aan geschuurd en geknipt de laatste dagen, maar het is tijd om het eindresultaat van die samenwerking los te laten.
'Flight (The Sights and Sounds of Arctic Birds)' is een eerbetoon aan Art Spiegelman (eerder nog aan zijn vader Vladek en zijn moeder Anja).
Zeer recent las ik 'Maus I en II'
Dat verhaal en die beelden zaten al in mijn hoofd toen ik het verzoek kreeg van Helen Vitoria.
De beelden van het Holocaust Memorial in Berlijn had ik al langer ontdekt. Ze lagen zeer voor de hand,
maar ik heb geprobeerd ze genoeg te abstraheren.
Grafisch, bijna.
Het is mijn meest minimalistische video tot op heden.
Het werkproces daarentegen was dat niet. Ik vonde het zeer fijn om al die talenten te bundelen.
Het heeft me extra ideeën gegeven voor de toekomst.
Enfin, 't is klaar.
Flight (The Sights and Sounds of Arctic Birds)
Woorden: Helen Vitoria
Stem: Nic Sebastian
Camera: Ira Mowen
Muziek: Kathy McTavish
Concept, productie, montage en bewerking: Swoon
Het verzoek dat Helen Vitoria mij 2 weken geleden stuurde, belooft uit te monden in een vruchtbare samenwerking tussen verschillende creatieve zielen, die elkaar enkel virtueel kennen (lang leve het net!)
Hoewel ik al een 'soundscape' had gemaakt voor mijn oorspronkelijke beelden (een verlaten huis, met water ondergelopen vloeren,...) kwam er vorige week een nieuwe kennismaking op aangename wijze roet in dat idee gooien.
Kathy McTavish had via FB kennis gemaakt met mijn werk. Kathy speelt cello en maakt daar zelf ook intrigerende video's bij. Luister en kijk.
"Of ze misschien eens zin had om op basis van een gedicht muziek wilde componeren?"
Ja dus. Heel erg fijn. Afgelopen weekend kreeg ik een track toegestuurd. Sober, kaal bijna. Donker. Schoon.
De muziek van Kathy, Nic's lezing en de woorden van Helen stuurden me resoluut naar een volledig ander idee.
Op een Vimeo-groep van het Disposable Film Festival vond ik luchtbeelden van Berlijn (gefilmd met een ballon) Het oorspronkelijke filmpje van Ira Mowen duurt 16 minuten. Eén sample van amper 30 seconden heb ik bewerkt tot een filmpje van 4 min.
Het resultaat mag u later deze week verwachten.
Normaal vraag ik een dichter of ik zijn of haar gedicht mag gebruiken voor een filmpje.
Deze keer niet.
Vorige week kreeg ik een vraag van Helen Vitoria; of ik eens wilde kijken of het mogelijk was om op basis van één van haar gedichten een filmpje te maken.
Een fijne evolutie.
Hier komt ongetwijfeld een vervolg op...
Eerst ben ik begonnen met te lezen wat de dame zowal heeft geschreven...
Iets als The Sights and Sounds of Arctic Birds
(afbeelding: Anthropology by Peter Schwartz )
sprong er meteen uit. In vorm, opzet, maar vooral in sfeer.
In samenspraak met de schrijfster, hebben we Nic Sebastian van Whale Sound gevraagd om een lezing te doen van het gedicht.
The Sights and Sounds of Arctic Birds
i.
he says it has something to do with heartless creatures, like wolves. Or the way they feed off one
another’s echo and follow blood trails in the snow. Sea birds fly low, they reverse their patterns.
i(a): Predation has something to do with this. The shortening of Autumn days.
ii.
she says grief passes in exactly six months and you emerge cleansed. She draws a circle in the
snow with a stick, there are no real stages, it is not methodized like feathers.
ii(a): Kingfishers are scouring near the reed mace. A lull over the water.
iii.
I wait for the birds to settle down, migration becomes too powerful at times. I forget the window,
leave it open−
They bypass latitudes: adapt to suitable winter habitats.
iii(a): A reserve area of land, without body.
Een eerste voorzichtige poging tot klanken leverde alvast volgende track op:
Normaal stuur ik filmpjes op naar festivals en wedstrijden in de hoop een selectie uit de brand te slepen en een screening te krijgen.
Deze keer niet.
Twee weken geleden kreeg ik vanuit Litouwen (Riga) van de dichters/kunstenaarsgroep Orbita de vraag of ze één van mijn filmpjes mochten spelen op hun festival 'word in motion'
Een fijne evolutie.
Op 3 september zullen zij, naast een hele hoop andere fijne vleeswaren 'On Edward Hopper's Automat' (mijn filmpje naar een gedicht van HK Hummel over een schilderij van Edward Hopper) spelen. En daar ben ik héél blij mee.
Andere zaken blijven nog bij het oude.
Zo heeft de onvermoeibare Dave Bonta nog een paar van mijn filmpjes geselecteerd voor zijn 'Moving Poems'. Een gegeven waar ik nog altijd blij van wordt.
Allemaal zaken die me vooruit blijven duwen in de zoektocht naar de juiste balans tussen beeld , woord en geluid. Met veel plezier.
Bij zo'n allesomvattende titel kan je allen maar afkomen met beelden van het weer.
Voilà.
'Universe' (Bolts Of Silk, 2009) is een gedicht dat ik heb 'gevonden' op Whale Sound.
Die fantastische collectie prachtige lezingen van en door Nic Sebastian blijft voorlopig een bron van inspiratie.
Neil Ellman is de schrijver en hij was zo vriendelijk om de toestemming te geven dit gedicht te gebruiken.
Een muziekje lag al klaar (met een sample van Moondog): The beginning
Universe
The universe expands, contracts,
Curls back upon itself,
Crashes in thunderous jolts
Unheard in spaceless space.
The universe begins and ends
Begins again somewhere
Where there is no where
And ends where it begins.
The universe gives birth
To cosmic eggs, itself an egg,
A progeny of stars and nebulae
Racing to the end of endless time.
The universe unfolds, a dream,
Traveling at the speed of light
And standing still while it surveys
The loneliness of strings.
Mijn eerste gedachte was; veel te veel mensen, en dieren en eten, en drukte, en...
Mijn tweede Noorderlicht en ijs en sneeuw, en...
Ik heb enkele dagen liggen spelen met beelden allerhande uit die 2 gedachtengangen.
Er is niet heel veel van over gebleven.
Niks eigenlijk...Ik had nog ergens beelden liggen van een geweldige storm die door de bomen jaagt.
Heel veel slecht weer...
Die wilde ik knippen en plakken over de voordracht van Nic. Dat werkte, maar niet in combinatie met de beelden van mijn eerste gedacht.
Herdenken dus.
'After the flood' spookte door mijn hoofd. Als beeld, als idee.
Als ik dat 'googelde' kwam ik bij beelden van de overstroming van de Sandy River (Lolo Pass) en de St.George Flood.
Maar was er niet nodig. Enkel de toevoeging van het geluid van een onweer boven Mechelen van enkele weken terug...
In een eerder bericht schreef ik over het gedicht 'This was supposed to be about Karl, but it didn't end up that way' van Sherry O'Keefe
Het is gelukt om de beelden van Kristoffer Jansson en Keith Marcel samen te voegen alsof ze voor één project gemaakt waren.
Voor mij is dit filmpje het slotstuk van een 'triptiek'.
Samen met 'There are howling wolves' en 'On Edward Hopper's Automat' vormt 'Nightvision' een
drieluik waarin ik heb geprobeerd de sfeer, de gevoelens, de gebeurtenissen van de nacht te vatten.
Nightvision (This was supposed to be about Karl, but it didn't end up that way)
Gedicht: Sherry O'Keefe
Stem: Nic Sebastian (voor Whale Sound)
Camera: Kristoffer Jansson, Keith Marcel, John Freigang, en Swoon http://www.vimeo.com/kristofferj http://keithmarcel.com/
Concept, montage en muziek: Swoon
Dank aan Cameron McCoy, Alexander Frederiksson.
Nic Sebastian, die al voor enkele geweldige lezingen zorgde in mijn laatste filmpjes, is zelf ook schrijfster. Het was dus enkel een kwestie van tijd voor er een gedicht van haar zou fungeren
als basis voor een nieuw werk.
Die gedichten liggen op het net voor het oprapen. Zo maar voor iedereen met goede ogen en oren.
Voor iedereen die er goesting in heeft.
There are howling wolves
there are howling wolves
among the poplars
their voices tessellate the night
and we vibrate
the moon is off course
sliding mercury drunk above us
in some blunt mistaken arc
who will rescue
the shattered constellations
who will pick up the pieces
of this night
who will tell the wolves
we are not coming
we never were
Ze zorgde zelf voor een kristalheldere lezing. (voor de hele bundel trouwens)
Een gepaste track had ik al in gedachte.
Voor de beelden ben ik het niet zo 'ver' gaan zoeken. Tijdens mijn omzwervingen op het net voor gepaste beelden van een ander filmpje kwam ik genoeg beelden tegen die hier perfect voor zouden passen.
Nacht. Autostrades. Mensen.
Ik heb die nachtbeelden vertraagd, versneld en vermengd
met eigen opnames van een nachtritje naar Amsterdam.
Het was een beetje de bedoeling dat de drie delen (muziek, gedicht-stem en beelden)
op mekaars 'ritme' zouden beginnen glijden... of zoiets...
Enfin, 't is klaar.
There are howling wolves
Woorden en stem: Nic Sebastian
Concept, bewerking, montage en muziek: Swoon
Eerst kwam ik (op zoek naar gepaste beelden) 'testfilmpjes' tegen van 2 verschillende video-makers.
Kristoffer Jansson en Keith Marcel wilden allebei hun nieuwe camera en/of lens testen bij nacht. Ze gebruikten allebei een jonge rokende figurant/acteur. Ze maakte er beiden een schoon, licht melancholisch, portret van. Hoewel gemaakt door mensen aan beide kanten van de oceaan, waren de beelden gemaakt om samen te zijn.
Ik zag wel iets in die samenvoeging van die 2 verschillende filmpjes, met een eigen stukje
muziek.
Nightvision. (Voilà, een titel)
Aan de andere kant was ik alweer aan het grasduinen in de geweldige verzameling (goed gelezen en opgenomen) gedichten die te vinden zijn op Whale Sound van Nic Sebastian.Tussen die opnames vond ik het gedicht
'This was supposed to ba about Karl, but it didn't end up that way' van Sherry O'Keefe.
(first published by: Pank)
Naast een geweldige titel ook nog eens een pakkend stukje proza...
'This was supposed to be about Karl, but it didn't end up that way'
His name was Pompey but he was not the original one.
This one was tender about old swords but serious
when it came to storing the same sixpence
in his pocket from the trousers he wore before.
If you asked him, he might tell you
he was not a fathered boy.
At first, you didn’t know him
well enough to ask. Once you showed him how
to align a magnet on a skipper rock
you realized you had no need
to ask him, he would tell you everything.
You both knew what it was like to live
outside watching in. You both knew someone
from across the way and how they hanged
rag dolls by the hair, caught in bureau drawers.
This gave you both the shivers, but others
called them dauntless. This was a word
he had learned in a book you had read the night before.
Did a person really have to build a raft and float
the Mississippi to be dauntless? And what about
the people who didn’t? Were they considered
daunt? Until he showed up, there had been
no one you could ask.
Tegen zo'n samenloop van omstandigheden kan en wil ik mij niet verzetten. Integendeel.
Ik heb de 2 videomakers en de dichteres gevraagd of ik 'aan de slag mag' met hun werk.
Ze zegden alle drie ja. Fijn!
'Nightvision' dus. Een film met beelden uit Zweden, VS en België. Met als 'script' een gedicht uit de VS...
Ik hoop er een eindresultaat mag uitgroeien dat meer is dan de spreekwoordelijke som der delen.
De Amerikaanse dichteres H.K. Hummel schreef er een mooi, bijna troostrijk, gedicht over. Een gedicht waarin de melancholie zachtjes aanschurkt tegen de ongerustheid over het meisje in het schilderij.
Het gedicht verscheen in Handmade Boats, dat werd uitgegeven als 'audio-chapbook' door Whale Sound (2010)
On Edward Hopper's Automat
Removing a single kid leather glove,
she cups the brief heat of a demitasse,
rests without disguising: she is loitering.
Girls don’t choose to idle gloom-time alone;
mothers’ warnings leaden the marrow:
other’s desires wedge in and split like trick ice.
Beyond the fence of floodlight,
fears circle and snarl like Transylvanian wolves.
One can suffer night terrors
fully awake. Sitting in the bright, tiny automat,
she is on a derelict raft, surrounded by a hundred
flares of alligator eyeshine.
Mother night, your Keres are busy scavenging.
Daughter doom and daughter sleep are adamantine
moons satelliting a magnetic body.
Oh, pity the bare-legged, full-cheeked one
protected only by a hat brim and a clutch of coins.
Someone come walk the girl home, see her safely to her door.
Het was vooral die laatste zin, in combinatie met de regel "I was lookin' back to see if you were lookin' back at me to see me lookin' back at you" uit 'Safe from harm' van Massive Attack, die mij het idee gaf voor een filmpje in de sfeer van die regel en dat lied.
Voor een opname van het gedicht kwam ik terecht bij Whale Sound.
Op de website Whale Sound worden verschillende 'web-dichters' verzameld en gelezen. Nic Sebastian, de drijvende kracht (no pun intented), achter Whale sound verzamelt, leest en maakt opnames van gedichten. Het is een geweldige bron voor videogedichten als je het mij vraagt.
Ik heb haar gevraagd of ik haar opnames mag gebruiken. Dat mag. Fijn.
Ook H.K. Hummel gaf de toestemming om haar gedicht te gebruiken in een filmpje.
Het resultaat wordt behoorlijk donker (dat is ook de 'werktitel' van de track) en onbehaaglijk.
